Broslegur spuni og merkilegt innlegg

Sjálfstæðisflokkurinn hefur legið undir miklum ámælum seinustu tvo mánuði.  Hæst hefur þar borið gagnrýni á borgarstjórnarflokk sjálfstæðismanna í Reykjavík.  Óþarft er að draga fjöður yfir að þróun mála þar hefur ekki verið með þeim hætti sem kjósendur Sjálfstæðisflokksins ætlast til af sínu góða fólki.  Eins og kunnugt er myndaðist gjá milli borgarfulltrúa og borgarstjóra í aðdraganda REI-málsins.  Sannarlega fór borgarstjórinn fram úr sér og enn hefur hann ekki bitið úr nálinni með þau mistök.  Hinir sex fulltrúarnir hafa hinsvegar sýnt heilindi í erfiðri stöðu um það verður vart efast. 

Borgarstjórinn tók ákvarðanir sem hinum sex fulltrúunum hugnaðist ekki.  Þau öxluðu ábyrgð í takt við sannfæringu sína og í kjölfarið var nýr meirihluti myndaður.

Furðuleg gagnrýni á flokksforystuna
Eitt af því sem mér hefur fundist merkilegt í þessari umræðu allri er gagnrýni á flokksforystuna og þá sérstaklega á formanninn Geir H. Haarde.  Margir hafa þannig talað um að formaðurinn hefði átt að grípa inn í ferilinn og sýna “pólitíska forystu” í þessu máli.  Inn í umræðuna hefur svo blandast deila í þingflokknum um ákveðin mál sem skiptar skoðanir eru um.  Það broslega í þessu öllu er að það er ekki langt síðan þessi sömu aðilar gagnrýndu nefnilega  fyrrverandi formann fyrir að “berja” niður allar deilur og leyfa ekki málefnaleg átök í flokknum. 

Þessi spuni er hjákátlegur og ég gef ekkert fyrir hann.  Borgarstjórnarflokkurinn er einfaldlega að ganga í gegnum prófraun.  Mín spá er sú að okkar góða fólk þar standi ágjöfina af sér enda mikilvægt fyrir borgina að lenda ekki í viðjum R-listans næstu árin.

Nú gagnrýna andstæðingar sjálfstæðismanna að formaðurinn skuli ekki sýna gerræðisleg vinnubrögð.
Það þarf líka að líta til þess að hendur formannsins eru eðlilega bundnar hvað varðar afskipti hans af málefnum borgarfulltrúa, jafnvel þótt hann vildi hafa áhrif á gang mála.  Hvorki flokksforystan né þingflokkurinn ráða nokkru um málefni okkar sveitarstjórnamanna svo einfalt er það.  Við sækjum umboð okkar til kjósenda en ekki til flokksins.  Svo mikið er víst að við hér í Vestmannaeyjum myndum aldrei kæra okkur við afskipti Valhallar eða flokksforystunnar af okkar málum.  Ef sú staða kæmi upp að ég sem bæjarstjóri tæki ákvörðun í andstöðu við hina bæjarfulltrúana hér í Eyjum þá þætti okkur fáránlegt að Geir H. Haarde myndi blanda sér í slík mál nema þá bara til að eiga milligöngu og til að bera klæði á vopnin.  Ef hann, eða einhver annar úr flokksforystunni, færi hinsvegar að beita einhverju meintu miðstýrðu valdi þá þætti mér líklegt að þátttöku minni í málefnum Sjálfstæðisflokksins yrðu þar með lokið.  Slík gerræðisleg vinnubrögð eiga ekki heima í nútíma stjórnmálum og gagnrýni af þessu tagi segir ef til vill mest til um stöðu þeirra flokka sem mest um þetta gapa.

Jakbosþáttur Frímanns
Innslag Jakobs Frímanns Magnússonar, þess eðalkrata, er líka afar athyglisvert.  Í grein í Fréttablaðinu í dag fjallar hann um REI málið í kjölfar skýrslu þeirrar sem loks hefur litið dagsins ljós.  Niðurstaða skýrslunnar er: “Svigrúm borgarstjóra til stærri ákvarðana ber að skýra og kaupréttarsamningar starfsmanna sameinaðs orkuútrásarfyrirtækis REI og Geysis Green kunna að vera umdeilanlegir.”  Um þetta deila fáir.

Það sem hinsvegar fáir hafa áttað sig á, en fram kemur í grein Jakobs Frímanns, er að kostnaðurinn við það að Tjarnarkvartettinn (Jakob Frímann fjallar reyndar eingöngu um ábyrgð Vinstri Grænna) blés þetta mál allt saman upp eru litlar tíuþúsund milljónir.  Verðmæti sem borgarbúa þurfa nú að horfa á eftir.

Í sinni ágætu grein bendir Jakob einmitt á að með því að ganga til liðs við einkaframtakið hafi átt að meta óáþreifanleg verðmæti Orkuveitunnar, fyrst og fremst þekkingu, á 10 milljarða.  Vinstri menn hrópuðu að mati Jakobs Frímanns Úlfur, Úlfur þar til samningar voru slegnir af og einkaaðilar hraktir frá tækifærunum.

Mér finnst þetta er athyglisvert innlegg í umræðuna og ástæða til að velta því fyrir sér hvernig mál hefðu þróast ef farið hefði verið að því sem borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins vildu á fyrstu stigum þessa máls á þeim tíma sem Björn Ingi valdi að mynda nýjan meirihluta og fela vinstrimönnum að móta samstarf við einkaaðila um útrás.

Jakokb Frímann spyr: “En var hagsmunum okkar Reykvíkinga best borgið með því að láta VG hrópa málið af dagskrá eða að fela þeim [stalíninstunum í Vinstri Grænum eins og hann kallar þá í greininni] að semja viðskiptamódel orkuútrásarinnar?

Svari nú hver fyrir sig.

Athugasemdir

[Númi (IP-tala skráð) 10.2.2008 kl. 21:20]

Það er nú bara svoleiðis að hver hefur sinn skrattakoll að draga.Þið hafið hann Árna þann eina sanna,en við í Reykjavík höfum ansi marga,,Árna ,,að draga(burt).Það var nú meira bullið í Jakobi Frímanni í Fréttablaðinu í dag,ég vona að sá maður komist aldrei til ábyrgðarstarfa í pólítíkinni,tel hann varasaman.

[Guðjón H Finnbogason, 10.2.2008 kl. 21:58]

Reykjavík var ekki búin til undir Sjálfstæðisflokkinn,allir flokkar hafa komið að stjórn borgarinnar,hver er bestur,hver er verstur,þegar fólk lendir í öngstræti með rökfræðina þá slær það út í eitthvað sem það kannski þekkir ekki.Ég held að borgarbúar geti vel um það dæmt hver stjórnar betur hvort það er R-listinn eða D-listinn,ég hef ekki séð borgina breytast við það hvor stafurinn er að stjórna og hef ég búið í borgini í þó nokkuð mörg ár.

[Jón Halldór Guðmundsson, 11.2.2008 kl. 17:32]

Já, ég tek undir þessa fyrirsögn. Þú setur fram ansi broslegan spuna í þessari löngu grein.

Bestu kveðjur. 

[Gísli Foster Hjartarson, 11.2.2008 kl. 19:27]

Verð nú bara að segji að það sem gekk á hérna hjá okkur - var nú bara heilbrigð skkynsemi miðað við það semer að gerast þarna í höfuðstað okkar - er ekki bara hægt að skipta út öllum borgarfulltrúunum í einu - fá bara alveg ný andlit þarna inni. Heyrði brot af Vilhjálmi í útvarpinu í dag - karlgreyið var aumkunarverður, svo ekki sé meira sagt og það er í raun grátlegt þegar að menn láti svona. Segi eins og félagar mínir sem bláir eru og eru meðal annars í bloggvinahópi þínum - Nú á Vilhjálmur að draga sig í hlé.

[Smári Jökull Jónsson, 12.2.2008 kl. 11:48]

Jakob Frímann hefur nú sjaldan átt mörg viturleg innlegg í stjórnmálaumræðuna, um það held ég að margir séu sammála.

Þér finnst það hjákátlegt að fólk tali um Geir Haarde í þessu máli og að hann ætti að grípa inn í og berð það saman við að Sjálfstæðismenn í Eyjum yrðu ekki ánægðir með það ef hann gripi inn í mál þar. Ég held að þetta sé nú ekki alveg samanburðarhæft. Staða borgarstjóra í Reykjavík er töluvert áhrifameiri staða sem snertir fleira fólk en staða bæjarstjóra í Vestmannaeyjum, með fullri virðingu fyrir því ágæta starfi sem þú vinnur heima í Eyjum. Það var nú sagt einhvern tíman að á eftir embætti formanns Sjálfstæðisflokksins og forsætisráðherra þá þætti embætti borgarstjóra virðingarmesta embættið til að gegna á meðal flokksmanna Sjálfstæðismanna m.a. á undan varaformannsembætti og öðrum ráðherraembættum. Er þá nokkuð skrýtið þó svo að Sjálfstæðismenn vilji að Geir grípi inn í ? Því það eru jú ekki bara andstæðingar flokksins sem hafa bent á þá staðreynd að hann hefur setið hjá í þessu máli lengst af.

Varðandi töpuð verðmæti í sambandi við REI málið þá er vert að hafa í huga að gróði er aldrei gróði fyrr en hann hefur verið innleystur. Það getur vel verið að verðmæti hafi tapast sem auðvitað er ekki gott. En ef Sjálfstæðismenn ætla að leika þann leik núna sem þeir hafa oft gert, þ.e. að beina sjónum almennings frá aðalatriði málsins, sem er þeirra eigin klúður, þá held ég að málið sé einfaldlega of stórt til að almenningur láti blekkjast. Auðvitað má ræða aðrar hliðar málsins en ég held að það fáist seint sátt í þetta mál nema Vilhjálmur dragi sig í hlé og því miður virðist hann vera sá eini sem ekki áttar sig á því að það er orðið tímabært.