Kvótakerfið er hvorki upphaf né endir á vanda landsbyggðarinnar

Í gær fagnaði íslenska þjóðin 63 ára afmæli lýðveldisins.  Ég varð þeirrar ánægju aðnjótandi að fá að flytja hátíðarræðu á Stakkagerðistúni.  Þótt tilefnið hafi verið afmæli lýðveldisins þá tók ég mér þann rétt að tala fyrst og fremst um málefni Vestmannaeyja. 

Sjálfum þykir mér vænst um þá tvo kafla sem hér fara á eftir:

----

Ég þreytist aldrei á að brýna fyrir þeim sem hæst tala um gagngerar breytingar á fiskveiðistjórnunarkerfinu og tilflutning aflaheimilda að hafa það hugfast að hér í Eyjum - í þessari verstöð sem í gegnum aldirnar hefur verið burðarás í íslenskri útgerðarsögu-, er kvótastaða sterk.  Þrátt fyrir það hefur byggðin átt verulega undir högg að sækja.  Kvótakerfið svo kallaða er sannarlega ekki fullkomið.  Þvert á móti eru á því meinlegir gallar og eðlilegt og sjálfsagt að það sé í stöðugri endurskoðun.  Kvótakerfið er hinsvegar hvorki upphaf né endir á erfiðleikum landsbyggðarinnar.  Ráðandi aðilar verða að vinna sína heimavinnu og horfast í augu við eigið aðgerðarleysi í ýmsum málum en fela sig ekki á bak við umræðu um fiskveiðistjórnunarkerfið.  Þessir aðilar verða að skoða málið í heild sinni og gera okkur íbúum meðfram strandlengjunni kleyft að aðlagast breyttum tíðaranda og er mér þá efst í huga uppbygging á samgöngum, menntun og opinberrar þjónustu.

---------

Með bjartsýni og djörfung að leiðarljósi getum við Vestmannaeyingar horft keikir til framtíðar. Það er gaman að segja frá því að í fyrsta skipti í mörg ár hefur okkur íbúum í Vestmannaeyjum fjölgað á fyrrihluta ársins.  Við Eyjamenn höfum beitt aðlögunarhæfninni sem ég trúi að sé svo vandlega ofin í Eyjasálina okkar. Við ætlum að halda áfram að aðlagast breyttum aðstæðum og leita nýrra tækifæra líkt og forfeður okkar gerðu í upphafi síðustu aldar. Við snúum ekki til fyrra horfs – það kennir sagan okkur. Við ætlum að skapa okkur sérstöðu sem byggir á gömlum grunni - sérfræðiþekkingunni í sjávarútvegi– en með nýjum áherslum og aukinni víðsýni.  Við ætlum áfram að virkja frumkvöðlakraftinn sem býr í okkur Eyjamönnum, þann sama og sveif yfir vötnum fyrir rétt rúmum hundrað árum þegar Eyjamenn leiddu vélbátaþróun Íslendinga, enda eru vaxtarbroddarnir allt í kringum okkur ef vel er að gáð. Þeir kunna að vera litlir en þeir eru vísbending um það sem mun verða ef rétt er á haldið. Látum aldrei aftur úrtöluraddir draga úr okkur mátt heldur verum stolt og upplitsdjörf.  Verjum atvinnulíf okkar og eflum það.  Stöndum saman og gleymum aldrei að Eyjahjartað slær öðruvísi en hjörtu annarra landsmanna.  Eyjahjartað er sterkasta vopnið í baráttu okkar.  Því eins og ég sagði áðan þá er sjálfstæðisbarátta okkar Eyjamanna hafin og hana ætlum við okkur að vinna.

 

Ræðan í heild má lesa með því að smella hér:  17. júní 2007

Athugasemdir

[Helgi (IP-tala skráð) 20.6.2007 kl. 11:15]

Þessi linkur þinn er ekki alveg að funkera.